Titratieschema's

Omdat het – zeker voor de stimulantia – niet mogelijk is om vooraf de meest werkzame dosering te bepalen, is het nodig om verschillende dosissen uit te proberen en de effecten en eventuele nevenwerkingen zorgvuldig op te volgen.

De meest gebruikelijke methode om medicatie op te starten is om te beginnen met een lage dosis en week per week te verhogen afhankelijk van effect en nevenwerkingen. Bij elke stap wordt geëvalueerd of er nog ruimte voor verbetering is en/of er nevenwerkingen zijn. De ideale dosis is de laagste dosis die optimaal effect geeft met minimale nevenwerkingen.^1,2

De titratie eindigt dus

• als er geen verbetering meer mogelijk is
• als er significante nevenwerkingen zijn
• als de maximum dosis bereikt is

Voor atomoxetine wordt de dosering gekoppeld aan het gewicht van de jongere (zie schema verder).

Als er tijdens de titratie met een geneesmiddel aan de hoogst verdraagbare dosis nog steeds geen effect is, dan is het kind/de jongere mogelijks een non-responder.

Overleg opnieuw met de ouders en het kind en stel het volgende keuzegeneesmiddel voor.

Als het kind of de jongere optimaal reageert, de nevenwerkingen aanvaardbaar zijn en de juiste dosering bepaald is, kan worden doorverwezen naar de huisarts  voor opvolging met een driemaandelijkse controle van effect, nevenwerkingen, bloeddruk, pols, lengte en gewicht. De nodige medicatie kan voor een periode van drie maanden voorgeschreven worden.

Titratieschema’s en voorschrijfregels voor de verschillende geneesmiddelen vind je hier